Mijn zwangerschap heb ik als de mooiste ervaring meegemaakt. Ik heb mij nog nooit zo sterk,
zelfverzekerd en mooi gevoeld als tijdens de zwangerschap.
Ik had weinig tot geen kwaaltjes maar de kwaaltjes die ik had zoals lichtelijke misselijkheid bij
honger of een keer een krampje vond ik fantastisch, want ik dacht telkens als ik iets voelde van:
yes mijn lichaam is z’n werking aan het doen. Wat is het toch mooi waartoe het vrouwelijk
lichaam in staat is.

Vertrouwen in mijn lichaam

Ik heb mij veel ingelezen wat betreft de mogelijkheden van een bevalling en de ontwikkeling van
een baby in en uit de buik. Maar een echte hypnobirthing cursus of zo vond ik niet nodig. Ik was
ervan overtuigd dat moeder natuur z’n werking doet en mijn aandeel erin is om het proces, mijzelf
en mijn kindje te vertrouwen. De rust bewaren en goed naar mijn lichaam luisteren, want ik ben
ervan overtuigd dat je lichaam alles zelf aangeeft, mits je goed ernaar luistert. Ook ging ik er met
0 verwachtingen in heel het proces van zwanger zijn en bevalling. Want waar verwachtingen zijn
kunnen er ook teleurstellingen komen.

Badbevalling

De keuze om een badbevalling te doen was al vroeg in de zwangerschap besloten. Ik voelde er
veel voor, om mijn kleintje vredig vanuit de buik in een warm bad ter wereld te laten komen en
daarmee langzaam even de heftige wereld op zich kon laten inwerken voor ze al het licht en
geluid zou waarnemen van de wereld om zich heen.

Zwangerschapsyoga

Ik besloot laat in de zwangerschap toch op zwangerschapsyoga te gaan om met andere moeders
in contact te komen en nog bewuster in contact staan met mijn lichaam en mijn kleintje in de buik.
Ik heb 4 yoga lessen gevolgd, maar met die 4 lessen heb ik zoveel geleerd dat je in welke situatie
dan ook je altijd terug kunt komen op je ademhaling. Dit was samen met een badbevalling een
hele goede keuze voor mij.

7 maart de avond voor de bevalling

Ik ben de avond voor de bevalling al op tijd gaan slapen want ik was moe en wilde lekker wat
uurtjes meepakken. Dat gebeurde dus mooi niet want rond 3:00 uur werd ik wakker en kon ik niet
meer slapen. Ik besloot om naar beneden te gaan en een kop thee te gaan drinken want van
slapen kwam het echt niet met een samba dansend kind in mijn buik. (Wat mis ik leven voelen in
mijn buik�� hallooo rammelende eierstokken)

Na 2 uurtjes wakker te zijn geweest ben ik uiteindelijk naar bed gegaan en heb ik nog fijn een
paar uurtjes kunnen slapen. Eenmaal wakker was de kleine meid weer wat tot rust gekomen en

was heerlijk aan het slapen in mama’s buik. Dat gaf mij nog een mogelijkheid om nog een keer
terug mijn bed in te gaan na het ontbijt.

8 maart (beval dag)

Rond 13:00 uur begon ik wat lichte krampjes te voelen die voelde als lichte ongesteldheid
krampen. Ik besloot weer een dutje te doen want ik voelde het: vandaag is de dag dat wij ons
meisje gaan ontmoeten.
Rond 16:00 uur werden de weeën ietsjes heftiger en volgden ze elkaar sneller op. Deze waren
ook nog prima op te vangen maar wij besloten om 17:00 uur te bellen om toch te laten weten wat
toen de stand van zaken was.
De verloskundige gaf aan dat we opnieuw moesten bellen als de weeën frequenter kwamen (elke
5 min).

Ondertussen ging manlief nog sporten en lag ik nog lekker al weeën opvangend mijn serie te
kijken. Naarmate de tijd vorderde werden de weeën wat heftiger en besloot ik deze fijn onder een
warme douche op te vangen, zittend op een kruk. Ondertussen timede ik elke keer als een wee
opkwam en kon ik ze goed weg puffen. Die zwangerschapsyoga en ademhalingsoefeningen
kwamen toen enorm van pas en daar heb ik veel rust en houvast aan gehad tijdens mijn
zwangerschap en bevalling.

Ondertussen was ik nog steeds onder de douche al puffend toen Martijn klaar was met sporten.
We wisselde elkaar onder de douche even af zodat hij kon douchen. Hij masseerde mijn
onderrug en dit gaf enorm veel verlichting tussen de weeën door.
Na bijna 1 uur timen kwamen de weeën om de 5 minuten. Deze waren nu echt heftig maar ik kon
mijzelf telkens terugbrengen naar wat ik geleerd heb in mijn ademhaling. We belden om 18:00
uur de verloskundige op en ze was er naar mijn gevoel even later al. Ze heeft gecheckt en gaf
aan dat we meteen door mochten naar het kraamhotel (19:00 uur).
Om 19:30 uur lag ik in een warm bad met mijn man en mijn moeder aan mijn zijde als steun. Dit
was zo fijn. Enorm dankbaar dat ook mijn moeder hierbij mocht zijn. Dit was voor mij zonder
twijfel iets wat ik altijd heb gewild om haar aan mijn zijde te hebben tijdens mijn bevalling.
Vanaf dat ik in bad lag tot aan de bevalling raakte ik in een soort van trans. Ik heb me volledig
overgegeven aan het proces en liet de weeën volledig over mijn hele lichaam komen waardoor ik
niet ging verkrampen en het erger aanvoelde. Het voelde als de pijn op kwam zetten gek genoeg
als een soort van verlossing.

Om 21:45 uur begonnen de pers weeën en mocht ik beginnen met persen. 21:55 uur was ons
meisje geboren tijdens een vredige en super mooie badbevalling. Dit was echt het mooiste wat ik
ooit heb mogen doen en na deze dag heb ik nog zoveel meer respect voor mijzelf en alle andere
mama's gekregen. Wat een kracht, wat een oerkracht. Maar daarmee bedoel ik niet alleen het
fysieke maar vooral de geestelijke kracht. Het omzetten van pijn naar kracht met als uitkomst een
bevalling. Bevalling van ons eerste kind.

Het was een geweldige ervaring waar ik met heel veel liefde aan terugdenk. Ik bekijk nu een jaar
later nog bijna wekelijks de foto’s en video’s van de bevalling.
Wat ik nog mee wil geven is vertrouw het proces en je lichaam en luister naar je gevoel. Wij
vrouwen zijn ervoor gemaakt en de kracht zit in onszelf krijgers!

Auteur: Rose van Eerd