Tijdens de zwangerschap heb ik veel gelezen over de zwangerschap, aangezien daar talloze
informatie over is en veel boeken over te vinden zijn. Ik las omdat ik het interessant vond om te
begrijpen wat er in mijn lichaam en met mijn groeiende baby gebeurde.

Ik had gewild dat ik ook wat meer had gelezen over het 4e ‘trimester’. De tijd die komt na de
geboorte.

Daarmee bedoel ik niet hoe je een kind kan opvoeden of de slapeloze nachten want daar kan je
je gewoon niet op voorbereiden.
Het was fijn geweest als ik had gelezen over het proces in je lichaam wat zich afspeelt eenmaal
als je kind er is. Ik heb de tijd na de zwangerschap lichamelijk en geestelijk de eerste 3 maanden
ervaren alsof ik nog steeds zweefde. Niets was te veel en weinig slaap deed me ook helemaal
niets. Mijn man was ontzettend moe en voor het eerst in 10 jaar tijd heb ik hem chagrijnig
meegemaakt door het slaaptekort.

Nee, bij mij kwam het pas na de 3 maanden. Van 3 tot ongeveer 7 maanden bevond ik mij in een
rollercoaster van emoties. Ik was ontzettend gelukkig maar de moeheid begon toe te slaan. Ik
heb 7 maanden lang borstvoeding gegeven en dat werd met de maand makkelijker maar ergens
ook zwaarder en lastiger. Mijn emoties en aandacht waren all over the place. Chaos in mijn
hoofd. Maar het vervelende van alles is dat ik enorm zelfbewust ben en dat ik die chaos heel erg
merkte en ik werd daar enorm onrustig van in mijzelf. Ik probeerde elke dag weer met lijstjes aan
de gang te gaan, maar ik wist niet dat het enige wat ik moest doen was, loslaten, zoals ik dat bij
mijn kindje wel deed. Als Fay bijvoorbeeld slecht sliep dan kon ik dat goed loslaten en dacht ik in
mogelijkheden in plaats van in problemen. Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe kansen.

Maar als het om mijzelf ging liet ik het moeilijker los en wilde ik het fixen. Er moest en zou weer
structuur in mijn leven komen.

Het was dan ook niet heel gek dat juist het tegendeel gebeurde. Ik wilde namelijk als kersverse
mama wel even een studie gaan doen en daarnaast met mijn beste vriendin een bedrijf op gaan
zetten. Halloo doe even normaal. Sommige mensen kunnen dat niet eens zonder kinderen.
Anderen kunnen dat allemaal tegelijk met 3 kinderen en allerlei andere omstandigheden erbij.
Maar ik moest onder ogen komen dat ik niet bij die laatste groep hoorde, ik kon op dat moment in
mijn leven niet alle balletjes hoog houden. Toen dat kwartje viel, kwam er ook rust in mijn hoofd
en was de chaos weg. Ik kon weer nadenken en voelen wat ik wilde en wat fijn voelde voor mij en
ons kind op dat moment.

Mijn lichaam had rond de 9 maanden (9 maanden op 9 maanden af) rust gevonden, alle organen
waren langzaam op z’n plek gegaan en daarmee zaten ook mijn hersens weer op z’n plek. Het
was niet meer dezelfde plek waar het voor de zwangerschap zat. Maar dat kon ook niet want ik
was nu moeder en dan verander je nou eenmaal of je dat nou wilt of niet. En dat is ok. Ik voelde
me goed. Goed met het mens en moeder wie ik ben en de keuzes die ik maak.

Auteur: Rose van Eerd